Peter van der Tol

Uit welk ‘nest’ kom je?
Een middenstandsgezin met een vader die hiërarchie verafschuwde en diens opvoeding met de beginselen van gelijkheid, een sterke moraal en je kansen creëren. Een opa met natuurlijk groen bloed in zijn aderen en een schoonvader die rust en rechtvaardigheid uitstraalde en de wereld van het geld kende.
 
Wat beweegt jou?
Dat kan ik eigenlijk met twee woorden af: verwondering en nieuwsgierigheid.  Er zijn zoveel mooie dingen om ons heen, maar je moet er oog voor hebben en je moet nieuwsgierig zijn om het niet alleen te zien maar ook te beleven. En als ik dan zoveel intrigerende zaken om mij heen zie dan moet ik daar iets mee doen. Het leidende thema blijft daarbij steeds de natuur. Wij Westerlingen wensen de natuur naar onze hand te zetten (en ó wat hebben we het verprutst). In andere culturen, maar vooral in IJsland, heb ik geleerd de natuur te accepteren en je aan te passen aan die natuur; een beetje TAO.
 
En je carrière?
In de puberteit had ik een broertje dood aan alles wat met school te maken had. Nu heb ik 3 hbo, 2 post-hbo en een academische opleiding. Het verstand komt met de jaren en bij mij gaat dat ook nog eens in golven, misschien vandaar dat ik iedere 7 jaren het roer omgooi en een andere carrière oppak. HRM, docent, management, bedrijfsvoering en in de resterende tijd bestuurder van een manege, trainer loopgroepen, rondleider bij een museum, schilder of beeldhouwer om maar wat uit het rijke palet aan persoonlijke geschiedenis te pakken.
 
Waarom schrijf je?
Mijn vader schreef heel mooie stukken en nam ze mee in zijn graf. Ik wil daarentegen iets vertellen en mensen uit hun comfort zone halen. Ook al is het maar een klein beetje die verwondering en nieuwsgierigheid bijbrengen waar ikzelf zo van geniet. Allemaal weer een klein beetje kind zijn. Ik neem mijn kleindochter van anderhalf maar als voorbeeld. Een wandeling van 100 meter is bij haar een ontdekkingsreis.
En uiteraard; iedere schrijver is ook een beetje ijdel.