Sjoerd Nijhuis
Jekell & Hyde in Hengelo: kunstenaars in de kou
Laat ik vandaag maar eens de knuppel in het Hoenderhok gooien. Hengelo telt ruim 90 beeldend kunstenaars. Een groot deel daarvan (90) ervan exposeerde onlangs in het oude V&D pand aan de Brinkstraat. Een indrukwekkend overzicht van wat Hengelo te bieden heeft.
Het gemeentebestuur van Hengelo blijkt echter niet onder de indruk. Blijkbaar dienen beeldend kunstenaars een marginaal bestaan te leiden. Qua huisvesting zijn ze aangewezen op tijdelijke oplossingen, anti kraak oplossingen zullen we maar zeggen. Dat is voldoende volgens de wethouder. Gewoon even telkens een popup- tentoonstelling ergens. Geen permanente huisvesting met een eigen collectie, een conservator, personeel en een fatsoenlijke inrichting.
De hedendaagse kunst komt in Twente niet goed aan zijn trekken. Het Rijksmuseum Twenthe in Enschede besteedt er wel aandacht aan, maar heeft maar beperkt ruimte. Een goede afstemming binnen de regio is dan ook een eerste vereiste. Welke kunstuitingen komen waar aan bod en welke gaten vallen er in dat aanbod. Daar zal beleid op ontwikkeld moeten worden.
‘Kunst en cultuur inspireren, verbreden je horizon en maken je een rijker mens. De gemeente zet zich in om die ervaring toegankelijk te maken voor haar inwoners en bezoekers. Dat levert plezier en creativiteit op, maar ook samenwerking en nieuwsgierigheid. Daarnaast zorgen een divers aanbod van kunst en cultuur er voor, dat Hengelo een aantrekkelijke gemeente is om te wonen. Een vitale binnenstad maakt de stad aantrekkelijker als vestigingsplaats voor bedrijven en inwoners, is een belangrijke plek voor ontmoeting en is bepalend voor de identiteit van de stad.’ (Openingszin Kunst en Cultuurnota Gemeente Hengelo.)
Dit doet me denken aan het Jekyll & Hyde verhaal. Wanneer het om verkiezingen gaat zijn er mooie woorden, maar in de praktijk worden die met het badwater weggespoeld. De sculpturen van Rinus Roelofs zijn voor Hengelo bewaard gebleven dankzij de ondernemer Willem Fabels. Hengelo vond het blijkbaar niet interessant genoeg. De twee gezichten van Hengelo.
De Brink is zichtbaar aan het verloederen. Het aantal leegstaande winkels is gigantisch. De huidige eigenaar huist in Londen en is al blij met de verhuur van de bovenliggende woningen. Ook het beleid van de gemeente is gericht op het verkleinen van het winkelgebied. Het aantal vierkante meters is echter buitengewoon geschikt voor een permanente inrichting als tentoonstellingsruimte. De locatie is in meerdere opzichten interessant. Met een goede aanpak van de façade levert het een levendige interessante entree van de stad op, goed bereikbaar met OV. In aanpalende winkels kunnen galerieën komen die aansluiten op het museum.
Er is al een budget opgenomen in de gemeente begroting (€75.000 voor huur en voorzieningen) ook voor de aanpak van de gevel is een budget (max. € 42.000,- per eigenaar per jaar) en het geld voor een parttime beleidsmedewerker van de gemeente (€ 40.000,-) kan beter ingezet worden t.b.v. een conservator van het museum. Voor de exploitatie kan een voorbeeld gevonden worden in de organisatie van het museum No Hero in Delden. Voor tentoonstellingen kan er breed samengewerkt worden met andere musea in de Euregio. Dat kan op zich ook weer zorgen voor extra funding.
Bij deze daarom de oproep om kunstminnend Hengelo niet langer in de kou te laten staan, door te pakken en lef te tonen. Het plan kan prima aansluiten bij de revitalisering van de binnenstad.
Sjoerd Nijhuis
Het gemeentebestuur van Hengelo blijkt echter niet onder de indruk. Blijkbaar dienen beeldend kunstenaars een marginaal bestaan te leiden. Qua huisvesting zijn ze aangewezen op tijdelijke oplossingen, anti kraak oplossingen zullen we maar zeggen. Dat is voldoende volgens de wethouder. Gewoon even telkens een popup- tentoonstelling ergens. Geen permanente huisvesting met een eigen collectie, een conservator, personeel en een fatsoenlijke inrichting.
De hedendaagse kunst komt in Twente niet goed aan zijn trekken. Het Rijksmuseum Twenthe in Enschede besteedt er wel aandacht aan, maar heeft maar beperkt ruimte. Een goede afstemming binnen de regio is dan ook een eerste vereiste. Welke kunstuitingen komen waar aan bod en welke gaten vallen er in dat aanbod. Daar zal beleid op ontwikkeld moeten worden.
‘Kunst en cultuur inspireren, verbreden je horizon en maken je een rijker mens. De gemeente zet zich in om die ervaring toegankelijk te maken voor haar inwoners en bezoekers. Dat levert plezier en creativiteit op, maar ook samenwerking en nieuwsgierigheid. Daarnaast zorgen een divers aanbod van kunst en cultuur er voor, dat Hengelo een aantrekkelijke gemeente is om te wonen. Een vitale binnenstad maakt de stad aantrekkelijker als vestigingsplaats voor bedrijven en inwoners, is een belangrijke plek voor ontmoeting en is bepalend voor de identiteit van de stad.’ (Openingszin Kunst en Cultuurnota Gemeente Hengelo.)
Dit doet me denken aan het Jekyll & Hyde verhaal. Wanneer het om verkiezingen gaat zijn er mooie woorden, maar in de praktijk worden die met het badwater weggespoeld. De sculpturen van Rinus Roelofs zijn voor Hengelo bewaard gebleven dankzij de ondernemer Willem Fabels. Hengelo vond het blijkbaar niet interessant genoeg. De twee gezichten van Hengelo.
De Brink is zichtbaar aan het verloederen. Het aantal leegstaande winkels is gigantisch. De huidige eigenaar huist in Londen en is al blij met de verhuur van de bovenliggende woningen. Ook het beleid van de gemeente is gericht op het verkleinen van het winkelgebied. Het aantal vierkante meters is echter buitengewoon geschikt voor een permanente inrichting als tentoonstellingsruimte. De locatie is in meerdere opzichten interessant. Met een goede aanpak van de façade levert het een levendige interessante entree van de stad op, goed bereikbaar met OV. In aanpalende winkels kunnen galerieën komen die aansluiten op het museum.
Er is al een budget opgenomen in de gemeente begroting (€75.000 voor huur en voorzieningen) ook voor de aanpak van de gevel is een budget (max. € 42.000,- per eigenaar per jaar) en het geld voor een parttime beleidsmedewerker van de gemeente (€ 40.000,-) kan beter ingezet worden t.b.v. een conservator van het museum. Voor de exploitatie kan een voorbeeld gevonden worden in de organisatie van het museum No Hero in Delden. Voor tentoonstellingen kan er breed samengewerkt worden met andere musea in de Euregio. Dat kan op zich ook weer zorgen voor extra funding.
Bij deze daarom de oproep om kunstminnend Hengelo niet langer in de kou te laten staan, door te pakken en lef te tonen. Het plan kan prima aansluiten bij de revitalisering van de binnenstad.
Sjoerd Nijhuis
