TukkerTrek
Detmold en Tukkerse bescheidenheid
Route 1
Twentestad - DETMOLD - Enger
Zo fier, bijna grotesk, als Duitsers hun vaderlandse helden eren met reusachtige standbeelden, zo benepen zijn wij Tukkers daarin. En als we het wel doen, dan is de omvang van de artistieke verbeelding van de geëerde vergeleken met de grootte van zijn of haar betekenis, vaak omgekeerd evenredig klein. Ik noem, en alleen als sprekende voorbeelden, muzikant Harrie Bannink en schrijver Willem Wilmink.
Zelfs meer pompeuze exponenten van verering zoals de standbeelden van Alfons Ariëns in Enschede en Herman Schaepman nabij Tubbergen, beiden voor hun religieuze en sociale belang, vallen in het niet bij dat voor Arminius in het Teutoburgerwoud. Wij kennen het beeld wellicht beter als het Hermannsdenkmal.
Het is eenvoudig te vinden: over de A1 Duitsland inrijden en dan richting Detmold. Al van verre kijkt de stoere medegrondlegger van een verenigd Germaans rijk je aan. Hij heeft dit eerbetoon te danken aan zijn overwinning op de Romeinen in de Slag bij het Teutoburgerwoud, ook wel de Varusslag genoemd, naar de Romeinse veldheer Publius Quinctilius Varus, die in het jaar 9 werd uitgevochten. Ondanks dit succes, was het onder de Germanen al snel gedaan met de liefde voor Arminius: hij werd kort na de slag door zijn eigen mensen vermoord.
Het 53 meter hoge Denkmal, een schepping van architect, kunstschilder en beeldhouwer Ernst von Bandel, werd in 1875, in aanwezigheid van de Duitse keizer Wilhelm I, plechtig ingewijd. Dat was een periode waarin de landen die het huidige Duitsland vormen, nog in de roes verkeerden van de bevrijdingsoorlogen tegen Napoleon en naarstig op zoek waren naar nationale verhalen en helden.
Door de roerige krijgskundige geschiedenis van Duitsland, ligt het grondgebied inmiddels bezaaid met vergelijkbare artefacten voor gedenken, herdenken en heimwee. Wij steken daar wat schril bij af.
Maar wat hebben wij Tukkers hiermee te maken? Een paar jaar na de veldslag in het Teutoburgerwoud zonnen de Romeinen op wraak en trokken in 14 opnieuw ten strijde. De Germanen kregen toen versterking van onder andere de Tubanten, onze voorvaderen die het huidige Twentse grondgebied bevolkten. De Romeinen hakten met overmacht de Germaanse strijders in de pan. Daarmee was de toon gezet en de weg naar huis en die naar bescheidenheid ingeslagen.
Wordt vervolgd.
Route 2: Detmold - ENGER - Battle: Enger en de erfenis van Widukind
In de serie ‘Twentse Trekken op Bijzondere Plekken’ doet Robert Beernink wekelijks voor TKKR met een kritisch-relativerende knipoog verslag van zijn reizen naar bijzondere plekken met Twentse trekken. Onder het motto: ‘In de Tukkers, hun aard, gewoontes en gebruiken, komt de hele wereld samen.’
-
Twentestad - DETMOLD - Enger
Zo fier, bijna grotesk, als Duitsers hun vaderlandse helden eren met reusachtige standbeelden, zo benepen zijn wij Tukkers daarin. En als we het wel doen, dan is de omvang van de artistieke verbeelding van de geëerde vergeleken met de grootte van zijn of haar betekenis, vaak omgekeerd evenredig klein. Ik noem, en alleen als sprekende voorbeelden, muzikant Harrie Bannink en schrijver Willem Wilmink.
Zelfs meer pompeuze exponenten van verering zoals de standbeelden van Alfons Ariëns in Enschede en Herman Schaepman nabij Tubbergen, beiden voor hun religieuze en sociale belang, vallen in het niet bij dat voor Arminius in het Teutoburgerwoud. Wij kennen het beeld wellicht beter als het Hermannsdenkmal.
Het is eenvoudig te vinden: over de A1 Duitsland inrijden en dan richting Detmold. Al van verre kijkt de stoere medegrondlegger van een verenigd Germaans rijk je aan. Hij heeft dit eerbetoon te danken aan zijn overwinning op de Romeinen in de Slag bij het Teutoburgerwoud, ook wel de Varusslag genoemd, naar de Romeinse veldheer Publius Quinctilius Varus, die in het jaar 9 werd uitgevochten. Ondanks dit succes, was het onder de Germanen al snel gedaan met de liefde voor Arminius: hij werd kort na de slag door zijn eigen mensen vermoord.
Het 53 meter hoge Denkmal, een schepping van architect, kunstschilder en beeldhouwer Ernst von Bandel, werd in 1875, in aanwezigheid van de Duitse keizer Wilhelm I, plechtig ingewijd. Dat was een periode waarin de landen die het huidige Duitsland vormen, nog in de roes verkeerden van de bevrijdingsoorlogen tegen Napoleon en naarstig op zoek waren naar nationale verhalen en helden.
Door de roerige krijgskundige geschiedenis van Duitsland, ligt het grondgebied inmiddels bezaaid met vergelijkbare artefacten voor gedenken, herdenken en heimwee. Wij steken daar wat schril bij af.
Maar wat hebben wij Tukkers hiermee te maken? Een paar jaar na de veldslag in het Teutoburgerwoud zonnen de Romeinen op wraak en trokken in 14 opnieuw ten strijde. De Germanen kregen toen versterking van onder andere de Tubanten, onze voorvaderen die het huidige Twentse grondgebied bevolkten. De Romeinen hakten met overmacht de Germaanse strijders in de pan. Daarmee was de toon gezet en de weg naar huis en die naar bescheidenheid ingeslagen.
Wordt vervolgd.
Route 2: Detmold - ENGER - Battle: Enger en de erfenis van Widukind
In de serie ‘Twentse Trekken op Bijzondere Plekken’ doet Robert Beernink wekelijks voor TKKR met een kritisch-relativerende knipoog verslag van zijn reizen naar bijzondere plekken met Twentse trekken. Onder het motto: ‘In de Tukkers, hun aard, gewoontes en gebruiken, komt de hele wereld samen.’
-
