Tussen de linies
Die andere Sander
Gooi een muntje op.
Hoe landt hij?
Met de kop omlaag of met de kop omhoog? Het kan allebei, hè.
Kans. Dat is waar ik naar toe wil. Het bepaalt namelijk een hoop. En het kleinste incident kan de grootste gevolgen hebben. Het wel of niet sturen van een sollicitatiebrief naar een bepaald bedrijf kan ertoe leiden dat je emigreert. Het wel of niet afstappen op dat meisje in de kroeg kan leiden tot een winstersport waarin je met haar broer, die je dan je zwager noemt, staat te lallen op Peter Maffay.
Begin jaren negentig stonden er op het trainingsveld van FC Twente twee Sanders op het veld. Allebei droegen ze handschoenen. De een was geboren in Lichtenvoorde, de ander in Enschede. De Sander uit Lichtenvoorde was een paar jaar ouder dan zijn ploeggenoot. Hij had kort haar een keek een beetje nors. De ander had zijn haar wat langer en droeg het volgens de mode van die tijd: McDonald’s-stijl. Zijn achternaam was Westerveld.
Hij speelde tweede viool. De andere Sander (inderdaad, dat was good-old Boschker) was de eerste keuze onder de lat. Afgaande op het standbeeld dat voor de Grolsch Veste in het zonnetje glimt en dat iedere supporter onbewust een terugblikkende glimlach bezorgd, was dat een goede keuze.
Maar een echte sportman is nooit tevreden met de tweede plaats.
De twee Sanders, ze waren aan elkaar gewaagd, maar de Sander met het McDonald’s-kapsel zat meestal op de bank. Hij kwam niet verder dan veertien wedstrijden in het shirt van FC Twente en vertrok naar Vitesse. Daar werd hij wel eerste keeper.
En dat deed hij goed. Zo goed zelfs dat hij drie jaar later voor een recordbedrag naar de Premier League werd gehaald: vier miljoen pond, toen de duurste Engelse transfer ooit voor een keeper. De club die hem kocht? Liverpool.
Ongeveer drie jaar nadat Sander Westerveld het shirt van de Reds uit zijn geboortestad verruilde voor het wespenuniform van Vitesse, trok hij het tenue van de andere Reds aan. Hoewel het You’ll Never Walk Alone prachtig over de klapstoeltjes van het Diekman en de Grolsch Veste kan rollen, klinkt het nergens zo mooi als op Anfield.
Hij beleefde geweldige avonturen. Zo maakte hij meerdere malen de Merseyside Derby mee: de clash tussen stadsrivalen Liverpool en Everton. Deze tweekamp staat bekend als ‘the friendly derby’, omdat de meeste gezinnen in de stad zowel aanhangers van Liverpool als Everton kennen. Westerveld was dit eind september 1999 even vergeten, want hij raakte slaags met Francis Jeffers, de spits van de tegenstander. Een Tukker laat niet met zich sollen. Toch was de schaamkleur op zijn kaken roder dan de kaart die hij voor die schermutseling kreeg. Een Tukker weet ook wanneer hij fout zit.
Hij won fantastische prijzen. In 2001 verdedigde hij het doel in de finale van de UEFA Cup. Deportivo Alavés was de tegenstander. Westerveld moet zich een visser gewaand hebben, of een handbalkeeper, want vier maal moest hij de bal uit het net halen. Toch won zijn ploeg de knotsgekke wedstrijd met een golden goal: 5-4. Sander Westerveld tilde de UEFA Cup op en vierde de overwinning arm in arm dansend met helden als Michael Owen, Robbie Fowler en Steven Gerrard.
En dat is dus wat kans doet.
Stel dat de technische staf midden jaren negentig had besloten om die Sander met het McDonald’s-kapsel eerste keeper te maken en de Sander met het wat norse gezicht op de bank te zetten, was Sander met het McDonald’s-kapsel dan in zijn jongensdroom beland? Zou hij dan met kippenvel op zijn armen het bordje met de daarop de tekst THIS IS ANFIELD aangeraakt hebben, terwijl duizenden fans meezongen met de teksten van Gerry and the Pacemakers? Was Sander met het McDonald’s-kapsel in een bokswedstrijd met Francis Jeffers beland? Had hij een UEFA Cup op mogen tillen? Zou hij arm in arm hebben gestaan met Scoucers als Robbie Fowler en Steven Gerrard?
En anderzijds: zou Sander met het McDonald’s-kapsel de penalty van Waterreus hebben gepakt in de bekerfinale van 2001? Zou Sander met het McDonald’s-kapsel een puntenpakker zijn gebleken in het eredivisieseizoen van 2009-2010? Zou Sander met het McDonald’s-kapsel geschaterd hebben om ploeggenoot Theo Janssen die uit een rijdende dubbeldekker sprong om een krat bier te halen en vervolgens op zijn gat viel? Zou Sander met het McDonald’s-Kapsel een standbeeld voor de Grolsch Veste gekregen hebben?
Zegt ’t maar …
Het kleinste incident kan de grootste gevolgen hebben.
Tom Luttikhuis is sportfanaat. Schrijven is zijn grote passie. Tekenen doet hij al sinds zijn jeugd. Voor TKKR schrijft hij verhalen over bekende en minder bekende Twentse sporthelden. Op zijn website www.akkapanna.com is meer werk van hem te lezen en te zien.
Hoe landt hij?
Met de kop omlaag of met de kop omhoog? Het kan allebei, hè.
Kans. Dat is waar ik naar toe wil. Het bepaalt namelijk een hoop. En het kleinste incident kan de grootste gevolgen hebben. Het wel of niet sturen van een sollicitatiebrief naar een bepaald bedrijf kan ertoe leiden dat je emigreert. Het wel of niet afstappen op dat meisje in de kroeg kan leiden tot een winstersport waarin je met haar broer, die je dan je zwager noemt, staat te lallen op Peter Maffay.
Begin jaren negentig stonden er op het trainingsveld van FC Twente twee Sanders op het veld. Allebei droegen ze handschoenen. De een was geboren in Lichtenvoorde, de ander in Enschede. De Sander uit Lichtenvoorde was een paar jaar ouder dan zijn ploeggenoot. Hij had kort haar een keek een beetje nors. De ander had zijn haar wat langer en droeg het volgens de mode van die tijd: McDonald’s-stijl. Zijn achternaam was Westerveld.
Hij speelde tweede viool. De andere Sander (inderdaad, dat was good-old Boschker) was de eerste keuze onder de lat. Afgaande op het standbeeld dat voor de Grolsch Veste in het zonnetje glimt en dat iedere supporter onbewust een terugblikkende glimlach bezorgd, was dat een goede keuze.
Maar een echte sportman is nooit tevreden met de tweede plaats.
De twee Sanders, ze waren aan elkaar gewaagd, maar de Sander met het McDonald’s-kapsel zat meestal op de bank. Hij kwam niet verder dan veertien wedstrijden in het shirt van FC Twente en vertrok naar Vitesse. Daar werd hij wel eerste keeper.
En dat deed hij goed. Zo goed zelfs dat hij drie jaar later voor een recordbedrag naar de Premier League werd gehaald: vier miljoen pond, toen de duurste Engelse transfer ooit voor een keeper. De club die hem kocht? Liverpool.
Ongeveer drie jaar nadat Sander Westerveld het shirt van de Reds uit zijn geboortestad verruilde voor het wespenuniform van Vitesse, trok hij het tenue van de andere Reds aan. Hoewel het You’ll Never Walk Alone prachtig over de klapstoeltjes van het Diekman en de Grolsch Veste kan rollen, klinkt het nergens zo mooi als op Anfield.
Hij beleefde geweldige avonturen. Zo maakte hij meerdere malen de Merseyside Derby mee: de clash tussen stadsrivalen Liverpool en Everton. Deze tweekamp staat bekend als ‘the friendly derby’, omdat de meeste gezinnen in de stad zowel aanhangers van Liverpool als Everton kennen. Westerveld was dit eind september 1999 even vergeten, want hij raakte slaags met Francis Jeffers, de spits van de tegenstander. Een Tukker laat niet met zich sollen. Toch was de schaamkleur op zijn kaken roder dan de kaart die hij voor die schermutseling kreeg. Een Tukker weet ook wanneer hij fout zit.
Hij won fantastische prijzen. In 2001 verdedigde hij het doel in de finale van de UEFA Cup. Deportivo Alavés was de tegenstander. Westerveld moet zich een visser gewaand hebben, of een handbalkeeper, want vier maal moest hij de bal uit het net halen. Toch won zijn ploeg de knotsgekke wedstrijd met een golden goal: 5-4. Sander Westerveld tilde de UEFA Cup op en vierde de overwinning arm in arm dansend met helden als Michael Owen, Robbie Fowler en Steven Gerrard.
En dat is dus wat kans doet.
Stel dat de technische staf midden jaren negentig had besloten om die Sander met het McDonald’s-kapsel eerste keeper te maken en de Sander met het wat norse gezicht op de bank te zetten, was Sander met het McDonald’s-kapsel dan in zijn jongensdroom beland? Zou hij dan met kippenvel op zijn armen het bordje met de daarop de tekst THIS IS ANFIELD aangeraakt hebben, terwijl duizenden fans meezongen met de teksten van Gerry and the Pacemakers? Was Sander met het McDonald’s-kapsel in een bokswedstrijd met Francis Jeffers beland? Had hij een UEFA Cup op mogen tillen? Zou hij arm in arm hebben gestaan met Scoucers als Robbie Fowler en Steven Gerrard?
En anderzijds: zou Sander met het McDonald’s-kapsel de penalty van Waterreus hebben gepakt in de bekerfinale van 2001? Zou Sander met het McDonald’s-kapsel een puntenpakker zijn gebleken in het eredivisieseizoen van 2009-2010? Zou Sander met het McDonald’s-kapsel geschaterd hebben om ploeggenoot Theo Janssen die uit een rijdende dubbeldekker sprong om een krat bier te halen en vervolgens op zijn gat viel? Zou Sander met het McDonald’s-Kapsel een standbeeld voor de Grolsch Veste gekregen hebben?
Zegt ’t maar …
Het kleinste incident kan de grootste gevolgen hebben.
Tom Luttikhuis is sportfanaat. Schrijven is zijn grote passie. Tekenen doet hij al sinds zijn jeugd. Voor TKKR schrijft hij verhalen over bekende en minder bekende Twentse sporthelden. Op zijn website www.akkapanna.com is meer werk van hem te lezen en te zien.
