Uitzicht

De naam op het bord bij de afrit stuurt mijn herinneringen terug naar begin jaren zeventig. Mijn vader had in die tijd een ambivalente houding jegens Duitsland, welke enerzijds werd verklaard door zijn oorlogservaringen en anderzijds door een ongeveinsde bewondering voor het land en de cultuur.

Ik sla af, rijd de heuvel op en geniet van het pittoreske uitzicht op het riviertje de Ruhr in de diepte. Achter mij een toren en indrukwekkende bronzen beelden van keizer Wilhelm I te paard, geflankeerd door Moltke en Bismarck.

Het onoplosbare dilemma natuurpracht versus praalzucht trok pa telkens weer naar de Hohensyburg.