Vetfiets

Nu de herfst steeds meer zandpaden in modderpoelen verandert, wandel ik weer regelmatig over verharde wegen en fietsstroken.

Opvallend is het toegenomen aantal fatbikes dat me tegemoet of voorbij racet.

Ik snap dat het een vette fiets is die weinig calorieën vreet: één keer trappen en je bent tien meter verder. Bovendien, gezeten op de comfortabele langwerpige bank met één of twee passagiers en een bevriende pedaleur zonder trapondersteuning aan de arm, ben je al snel het mannetje.

Wel vraag ik me steeds vaker af of de naam van dit vervoermiddel slaat op het ontwerp of op de eigenaar.