Inspiratie
Iedereen heeft wel eens iets gehoord, gezien of gevoeld dat blijft hangen in je kop en vervolgens via je hart afzakt naar je buik. Daar begint het te borrelen, zich een weg terug naar boven te banen, je hart velt er een tweede opinie over en je hersenen maken stoffen aan die je tot actie aanzetten. Dat innerlijke proces kan enige tijd nemen, maar zich ook in een fractie van een seconde afspelen.
Inspiratie betekent letterlijk ‘inademing’. Je zuigt een ervaring als het ware naar binnen en laat het resultaat van het geestelijk brouwen en gisten bezit van je te nemen tot in de verste uiteinden van je zijn.
Een idee krijgen is vrijblijvend, inspiratie vinden leidt tot aandrang: er moet iets gebeuren om het ingeademde weer uit te ademen, uit je systeem te krijgen.
Het is, achteraf, niet altijd meer zonneklaar waar de kiem voor zo’n uiting lag. Na gereedkomen van een boek, probeer ik altijd weer de verbinding met de allereerste inspiratiebron te vinden.
‘Pad van Kleren’ (2020) is gebaseerd op een ooggetuigenverslag van een massamoord in 1941: ‘Voor ze verder het ravijn in werden gedreven om te worden vermoord, moesten ze zich uitkleden. De weg waarover de mensen liepen, veranderde steeds meer in een pad van kleren.’ De emotie, culminerend in die laatste zin, daar moet je gewoonweg wat mee.
‘Kruipruimte’ (2019) ontstond thuis, toen ik me afvroeg: wat gebeurt er nu in de kruipruimte hier vlak onder mij? En omgekeerd: als ik me in de kruipruimte zou bevinden, wat gebeurt er op dat moment een halve meter boven mij? Dat kun je nooit tegelijkertijd zelf zien.
‘de zAligen’ (2018) kwam voort uit mijn interesse voor de natuurlijke grondtoon ‘A’ en de theorieën over de werking van het universum. Hiermee kon ik de begrippen ‘zelfbewustzijn’ en ‘ziel’ bij elkaar kon brengen en onder woorden brengen in streven naar universele harmonie en najagen van eeuwig leven.
Een #binnendoordenker is een wekelijks gepubliceerd cursiefje van 99 woorden over een onderwerp dat mij op dat moment bezighoudt; dat kan qua thematiek alle kanten opgaan waarbij ik meestal direct weet of het iets is om te gebruiken. Daarnaast is het telkens weer een fijne oefening in schrijfvaardigheid.
Lichtgedichten (mijn vertaling van light verse) reflecteren mijn pure plezier inspiratie te vinden in de mogelijkheden welke de taal biedt en deze door ongebreideld associëren uit te werken tot versjes met een grappige, beschouwende of verrassende twist met als doel het duistere en zware gemoed te verlichten.
Soms zijn het woordgrapjes door verschillende betekenissen van een woord gebruiken. Ik zag bijvoorbeeld de gevolgen van oorlog en daarbij schoot mij het volgende te binnen:
Staat het leger
voor vechtfanaat,
of voor hetgeen
het achterlaat?
Goed luisteren naar wat exact wordt gezegd kan al gauw een versje opleveren (deze heb ik gebaseerd op een bericht in het Radio1 Journaal):
De politie pakte twee mannen,
van achttien en tweeëntwintig op.
Zij gedroegen zich verdacht jachtig.
Ik vroeg mij af, de rekenles indachtig:
zijn die kerels samen veertig of tachtig?
Bij het voordragen van lichtgedichten voor publiek werken woordgrappen het best. Soms is echter net iets meer algemene kennis nodig om de clou te vatten:
Cosa Nostra (uit: Aftellen tot de punt)
Luigi ontkende zo frequent
dat hij van de pentiti is
dat hij nu een bekende
van de politie is
Behalve specifieke gebeurtenissen, kunnen ook bijzondere mensen, plaatsen en objecten in het algemeen begeesteren. Het ‘Paneel van Inspiratie’, te vinden op mijn website, is een collage van die inspiratiebronnen.
Het begeleidende muziekje is van The Who Orchestra. Maar dat is toeval!
Inspiratie betekent letterlijk ‘inademing’. Je zuigt een ervaring als het ware naar binnen en laat het resultaat van het geestelijk brouwen en gisten bezit van je te nemen tot in de verste uiteinden van je zijn.
Een idee krijgen is vrijblijvend, inspiratie vinden leidt tot aandrang: er moet iets gebeuren om het ingeademde weer uit te ademen, uit je systeem te krijgen.
Het is, achteraf, niet altijd meer zonneklaar waar de kiem voor zo’n uiting lag. Na gereedkomen van een boek, probeer ik altijd weer de verbinding met de allereerste inspiratiebron te vinden.
‘Pad van Kleren’ (2020) is gebaseerd op een ooggetuigenverslag van een massamoord in 1941: ‘Voor ze verder het ravijn in werden gedreven om te worden vermoord, moesten ze zich uitkleden. De weg waarover de mensen liepen, veranderde steeds meer in een pad van kleren.’ De emotie, culminerend in die laatste zin, daar moet je gewoonweg wat mee.
‘Kruipruimte’ (2019) ontstond thuis, toen ik me afvroeg: wat gebeurt er nu in de kruipruimte hier vlak onder mij? En omgekeerd: als ik me in de kruipruimte zou bevinden, wat gebeurt er op dat moment een halve meter boven mij? Dat kun je nooit tegelijkertijd zelf zien.
‘de zAligen’ (2018) kwam voort uit mijn interesse voor de natuurlijke grondtoon ‘A’ en de theorieën over de werking van het universum. Hiermee kon ik de begrippen ‘zelfbewustzijn’ en ‘ziel’ bij elkaar kon brengen en onder woorden brengen in streven naar universele harmonie en najagen van eeuwig leven.
Een #binnendoordenker is een wekelijks gepubliceerd cursiefje van 99 woorden over een onderwerp dat mij op dat moment bezighoudt; dat kan qua thematiek alle kanten opgaan waarbij ik meestal direct weet of het iets is om te gebruiken. Daarnaast is het telkens weer een fijne oefening in schrijfvaardigheid.
Lichtgedichten (mijn vertaling van light verse) reflecteren mijn pure plezier inspiratie te vinden in de mogelijkheden welke de taal biedt en deze door ongebreideld associëren uit te werken tot versjes met een grappige, beschouwende of verrassende twist met als doel het duistere en zware gemoed te verlichten.
Soms zijn het woordgrapjes door verschillende betekenissen van een woord gebruiken. Ik zag bijvoorbeeld de gevolgen van oorlog en daarbij schoot mij het volgende te binnen:
Staat het leger
voor vechtfanaat,
of voor hetgeen
het achterlaat?
Goed luisteren naar wat exact wordt gezegd kan al gauw een versje opleveren (deze heb ik gebaseerd op een bericht in het Radio1 Journaal):
De politie pakte twee mannen,
van achttien en tweeëntwintig op.
Zij gedroegen zich verdacht jachtig.
Ik vroeg mij af, de rekenles indachtig:
zijn die kerels samen veertig of tachtig?
Bij het voordragen van lichtgedichten voor publiek werken woordgrappen het best. Soms is echter net iets meer algemene kennis nodig om de clou te vatten:
Cosa Nostra (uit: Aftellen tot de punt)
Luigi ontkende zo frequent
dat hij van de pentiti is
dat hij nu een bekende
van de politie is
Behalve specifieke gebeurtenissen, kunnen ook bijzondere mensen, plaatsen en objecten in het algemeen begeesteren. Het ‘Paneel van Inspiratie’, te vinden op mijn website, is een collage van die inspiratiebronnen.
Het begeleidende muziekje is van The Who Orchestra. Maar dat is toeval!
