Omslag
Een tweede eerste indruk bestaat niet. Dat geldt ook voor boeken.
Kenners van het digitaal communiceren weten dat vandaag aan de dag het oog eerst op het plaatje valt en, mits dat bevalt, daarna pas op het praatje. Waarom zou je je immers inspannen om een boek helemaal op te pakken en ook nog open te slaan als de eerste indruk, die van de buitenkant, al niet attractief oogt.
Als we het over boeken hebben, kunnen we gerust stellen dat er heel veel aanbod is om uit te kiezen.
Online is het zoeken naar een boek veel selectiever dan in de goede oude boekwinkel. De online scroller gaat veel directer op zijn of haar doel af, weet vaak precies wat hij of zij wil. Wie echter in een winkel zoekt naar, bijvoorbeeld, gearriveerde namen, scant onwillekeurig ook het overige assortiment.
Ten einde het risico in te perken als papieren muurbloempje in het boekenschap te verleppen en uiteindelijk het pand via de achterdeur te verlaten, is een goede omslag voor een boek van wezenlijk belang. Die omslag, velen zeggen ‘cover’ maar in mijn strijd tegen de verengelsing van het Nederlands houd ik het bij dat autochtone woord, is de unieke etalage van het boek, de eerste indruk.
Een goed verhaal verdient een omslag die in het oog springt, uitdaagt, verleidt en de essentie ervan, al dan niet abstract, verbeeldt.
Ik bekijk mijn eigen boeken en zie de verschillen in presentatie.
Het beeld gebruikt voor ‘de zAligen’ (2018), is gestileerd, echter met dien verstande dat ik zelf de foto ervoor heb gemaakt op een bestaande mythische plek die in het boek voorkomt, te weten de opgegraven restanten van de oude ringwalburg ‘De Hunenborg’ bij het Twentse Volthe uit circa 1050 na nul.
De omslag van ‘Kruipruimte’ (2019) bestaat geheel uit een gestileerd beeld refererend aan titel en inhoud. Onder andere het gebruik van de tinten wit en zwart en de gespiegelde titel accentueren het verschil tussen de wereld boven en die onder de vloer.
Voor de omslag van ‘Pad van Kleren’ (2020) is een foto gebruikt met een
directe link naar titel en verhaal. De foto werd gemaakt in oktober 1941, vlak na de massa-executies in het ravijn Babi Yar (Kiev). Ik zag deze foto op televisie tijdens de Nationale Auschwitz Herdenking in 2020 en wist direct dat ik naar de voorkant van mijn boek keek. Via het NIOD kon ik achterhalen wie de rechten had en na verkregen toestemming maakte de vormgever er een prachtige omslag van.
Fraai in het ontwerp is, onder andere, dat de titels op voor- en achterzijde in elkaars verlengde liggen.
Hoewel de foto pas tijdens de eindredactie van ‘Pad van Kleren’ in beeld kwam, zal de lezer ontdekken dat meerdere facetten van de foto in het boek terugkeren.
Voor de dichtbundels ‘Nader naar Niets’ (2021) en ‘Aftellen tot de punt’ (2023) heeft de vormgever ontwerpen gemaakt die zowel passen bij inhoud en genre (light verse), bovendien voldoende in het oog springen om in elk geval ook visueel aandacht te trekken.
In 2024 verschijnt ‘Plagwijk – dorp langs de rand van het land’, waarin de verhoudingen tussen mensen in een kleine gemeenschap worden uitvergroot om die op groter niveau (gemeente, land, wereld) op de korrel te nemen. Ik heb wel ideeën, maar verlaat me toch maar op de kennis en kunde van de vormgever.
Diezelfde vormgever heeft mij geweldig geholpen een logo te ontwerpen dat optisch/stilistisch weergeeft waar ik als auteur van kleine grote verhalen en mens voor wil staan; in de kern dus een omslag voor mijzelf.
In dat logo komen kernwoorden bij elkaar: wijzen & tarten (horizontaal gestrekte middelvinger), confronteren (vuisten tegen elkaar) verbinden & verenigen (duim omhoog).
Hoe dat logo eruitziet? Kijk op mijn website www. robertbeernink.nl.
Kenners van het digitaal communiceren weten dat vandaag aan de dag het oog eerst op het plaatje valt en, mits dat bevalt, daarna pas op het praatje. Waarom zou je je immers inspannen om een boek helemaal op te pakken en ook nog open te slaan als de eerste indruk, die van de buitenkant, al niet attractief oogt.
Als we het over boeken hebben, kunnen we gerust stellen dat er heel veel aanbod is om uit te kiezen.
Online is het zoeken naar een boek veel selectiever dan in de goede oude boekwinkel. De online scroller gaat veel directer op zijn of haar doel af, weet vaak precies wat hij of zij wil. Wie echter in een winkel zoekt naar, bijvoorbeeld, gearriveerde namen, scant onwillekeurig ook het overige assortiment.
Ten einde het risico in te perken als papieren muurbloempje in het boekenschap te verleppen en uiteindelijk het pand via de achterdeur te verlaten, is een goede omslag voor een boek van wezenlijk belang. Die omslag, velen zeggen ‘cover’ maar in mijn strijd tegen de verengelsing van het Nederlands houd ik het bij dat autochtone woord, is de unieke etalage van het boek, de eerste indruk.
Een goed verhaal verdient een omslag die in het oog springt, uitdaagt, verleidt en de essentie ervan, al dan niet abstract, verbeeldt.
Ik bekijk mijn eigen boeken en zie de verschillen in presentatie.
Het beeld gebruikt voor ‘de zAligen’ (2018), is gestileerd, echter met dien verstande dat ik zelf de foto ervoor heb gemaakt op een bestaande mythische plek die in het boek voorkomt, te weten de opgegraven restanten van de oude ringwalburg ‘De Hunenborg’ bij het Twentse Volthe uit circa 1050 na nul.
De omslag van ‘Kruipruimte’ (2019) bestaat geheel uit een gestileerd beeld refererend aan titel en inhoud. Onder andere het gebruik van de tinten wit en zwart en de gespiegelde titel accentueren het verschil tussen de wereld boven en die onder de vloer.
Voor de omslag van ‘Pad van Kleren’ (2020) is een foto gebruikt met een
directe link naar titel en verhaal. De foto werd gemaakt in oktober 1941, vlak na de massa-executies in het ravijn Babi Yar (Kiev). Ik zag deze foto op televisie tijdens de Nationale Auschwitz Herdenking in 2020 en wist direct dat ik naar de voorkant van mijn boek keek. Via het NIOD kon ik achterhalen wie de rechten had en na verkregen toestemming maakte de vormgever er een prachtige omslag van.
Fraai in het ontwerp is, onder andere, dat de titels op voor- en achterzijde in elkaars verlengde liggen.
Hoewel de foto pas tijdens de eindredactie van ‘Pad van Kleren’ in beeld kwam, zal de lezer ontdekken dat meerdere facetten van de foto in het boek terugkeren.
Voor de dichtbundels ‘Nader naar Niets’ (2021) en ‘Aftellen tot de punt’ (2023) heeft de vormgever ontwerpen gemaakt die zowel passen bij inhoud en genre (light verse), bovendien voldoende in het oog springen om in elk geval ook visueel aandacht te trekken.
In 2024 verschijnt ‘Plagwijk – dorp langs de rand van het land’, waarin de verhoudingen tussen mensen in een kleine gemeenschap worden uitvergroot om die op groter niveau (gemeente, land, wereld) op de korrel te nemen. Ik heb wel ideeën, maar verlaat me toch maar op de kennis en kunde van de vormgever.
Diezelfde vormgever heeft mij geweldig geholpen een logo te ontwerpen dat optisch/stilistisch weergeeft waar ik als auteur van kleine grote verhalen en mens voor wil staan; in de kern dus een omslag voor mijzelf.
In dat logo komen kernwoorden bij elkaar: wijzen & tarten (horizontaal gestrekte middelvinger), confronteren (vuisten tegen elkaar) verbinden & verenigen (duim omhoog).
Hoe dat logo eruitziet? Kijk op mijn website www. robertbeernink.nl.
