Onderweg naar Plagwijk: Keuzes
Op 21 april 2024 verschijnt 'Plagwijk – dorp langs de rand van het land', de nieuwe roman van Robert Beernink. In de aanloop daarnaartoe verschijnen vijf blogs over hoe dit boek tot stand is gekomen.
Het op een hervindbare plek opbergen van verzamelde ideeën en informatie voor je nog te schrijven boek, kan een aandacht slurpende bedoening zijn. Een enigszins systematische aanpak is daarom te adviseren. Daarbij komt nog dat je tussendoor, en veelal op even onverwachte als ongelegen momenten, aandachtspunten te binnen schieten die je niet mag vergeten; bijvoorbeeld om inconsistenties of onmogelijke tijdlijnen te voorkomen. Snel vastleggen! Niet zelden moet je het bed uit om een geniale nachtelijke inval te noteren omdat die bij het aanbreken van de dag meestal is verdampt. Net als door de bomen het bos, is het gemakkelijk je verhaallijn uit het oog te verliezen in een ongeorganiseerd fysiek dan wel digitaal archief vol woorden, onleesbare of halve zinnen, aantekeningen en memootjes.
Hoe schep je orde in de chaos? Keuzes maken! Categoriseren. Zoals ook van toepassing is op ideeën, bewaar ongebruikte informatie; ze kan later nog van pas komen of in een ander verhaal van dienst zijn. Maak een bak ‘diversen’.
Voor Plagwijk wilde ik een setting construeren waarin de verschillen tussen (groepen) inwoners, zoals in het vorige #rblog ‘Idee’ beschreven, ook fysiek tot uiting komen. Ik koos ervoor het verhaal te situeren in een dorp dat uit drie in meerdere opzichten verschillende kernen bestaat, een klein bedrijventerrein en een riviertje. Het idee van een stadswijk liet ik varen.
Om de excentrische ligging van het dorp met de naam Plagwijk, de facto mijn allereerste keuze, te benadrukken ligt het aan de landsgrens waar, naast een fietssnelweg, een kloosterruïne te vinden is.
Het besluit de verdeeldheid binnen het dorp extra te accentueren door een klootschiet/kogelwerpbaan toe te voegen waarop de plaatselijke klootschietclub en kogelwerpverenging dezelfde sport beoefenen, was ook een directe keuze.
De eerste contouren van Plagwijk legde ik vast in een schematische plattegrond, een belangrijk handvat, van waaruit ik tot verdere invulling kon overgaan. Gaande het schrijfproces veranderen voornemens voortdurend en dat is prima want het kan altijd beter. Ik vroeg me bij elke mogelijke wijziging telkens wel af of die, redelijkerwijs, binnen dat eerste kader pasten.
De inrichting van dorp en omgeving werd voor een deel ook bepaald door het al eerder, zelfs voordat de eerste zinnen op papier kwamen, genomen besluit, tevens een persoonlijke wens, het verhaal te gieten in een stijl die ironie en satire kan combineren met de pracht en kracht van onvoorwaardelijke liefde.
Uiteindelijk vormden die basiskeuzes de dragende pijlers onder het gehele scheppingstraject.
Het op een hervindbare plek opbergen van verzamelde ideeën en informatie voor je nog te schrijven boek, kan een aandacht slurpende bedoening zijn. Een enigszins systematische aanpak is daarom te adviseren. Daarbij komt nog dat je tussendoor, en veelal op even onverwachte als ongelegen momenten, aandachtspunten te binnen schieten die je niet mag vergeten; bijvoorbeeld om inconsistenties of onmogelijke tijdlijnen te voorkomen. Snel vastleggen! Niet zelden moet je het bed uit om een geniale nachtelijke inval te noteren omdat die bij het aanbreken van de dag meestal is verdampt. Net als door de bomen het bos, is het gemakkelijk je verhaallijn uit het oog te verliezen in een ongeorganiseerd fysiek dan wel digitaal archief vol woorden, onleesbare of halve zinnen, aantekeningen en memootjes.
Hoe schep je orde in de chaos? Keuzes maken! Categoriseren. Zoals ook van toepassing is op ideeën, bewaar ongebruikte informatie; ze kan later nog van pas komen of in een ander verhaal van dienst zijn. Maak een bak ‘diversen’.
Voor Plagwijk wilde ik een setting construeren waarin de verschillen tussen (groepen) inwoners, zoals in het vorige #rblog ‘Idee’ beschreven, ook fysiek tot uiting komen. Ik koos ervoor het verhaal te situeren in een dorp dat uit drie in meerdere opzichten verschillende kernen bestaat, een klein bedrijventerrein en een riviertje. Het idee van een stadswijk liet ik varen.
Om de excentrische ligging van het dorp met de naam Plagwijk, de facto mijn allereerste keuze, te benadrukken ligt het aan de landsgrens waar, naast een fietssnelweg, een kloosterruïne te vinden is.
Het besluit de verdeeldheid binnen het dorp extra te accentueren door een klootschiet/kogelwerpbaan toe te voegen waarop de plaatselijke klootschietclub en kogelwerpverenging dezelfde sport beoefenen, was ook een directe keuze.
De eerste contouren van Plagwijk legde ik vast in een schematische plattegrond, een belangrijk handvat, van waaruit ik tot verdere invulling kon overgaan. Gaande het schrijfproces veranderen voornemens voortdurend en dat is prima want het kan altijd beter. Ik vroeg me bij elke mogelijke wijziging telkens wel af of die, redelijkerwijs, binnen dat eerste kader pasten.
De inrichting van dorp en omgeving werd voor een deel ook bepaald door het al eerder, zelfs voordat de eerste zinnen op papier kwamen, genomen besluit, tevens een persoonlijke wens, het verhaal te gieten in een stijl die ironie en satire kan combineren met de pracht en kracht van onvoorwaardelijke liefde.
Uiteindelijk vormden die basiskeuzes de dragende pijlers onder het gehele scheppingstraject.
