Alle honden naar zijarm van het Suezkanaal

Ik had laatst poep aan mijn schoen. Met ribbeltjeszool ook nog. Gladde zolen hadden veel gepeuter gescheeld, maar hadden mij niet fecaal gevrijwaard. Er stond op het uitlaatveld nog wel een bord met de mededeling dat poep moest worden opgeruimd. De verf was kennelijk op of het bord was te kort, zodat niet beschreven was wie met het opruimen belast is. De hondenbezitters menen dat het drollen rapen een typische gemeentetaak is, die door het Rijk over haar schutting is gegooid. De materie komt het best tot zijn recht vlakbij de burgers. De gemeente is er in getrapt. De hondenbezitters betalen hondenbelasting en vinden dat daar wel wat tegenover mag staan. Niets voor niets. Voor niets laten ze daar hun olifant wel uit. De gemeente laat zich echter niet voor één gat vangen en heeft besloten het telefoonboek aan het bord te bevestigen. In elk geval handig om daarmee de achtersten schoon te vegen. De hondenbezitters, die niet de moeite nemen om hun honden in een ander telefoondistrict uit te laten, moeten voortaan door het uitlaatveld baggeren en hun handen uit de mouwen steken.

Nederlanders zijn goed in baggeren. Een haven hier, een rivier daar. Een vastgelopen containerschip graven we in een broekzucht uit. Hollands glorie. Dat graven. De nieuwe canon laat mogelijk een ander geluid horen. De naam van het schip ‘Ever Given’ was goed gekozen, want de vervoerde cadeautjes zullen pas met Sint 2024 in de schoen kunnen komen. De kinderen zullen misschien wat vreemd opkijken van de overjarige, wit uitgeslagen chocoladeletter. Maar geen Sint zonder schimmel. Het door elkaar strooien van de Sintlekkernijen brengt ons niet meer in verwarring. De supermarkten doen met menu’s immers niet anders. Het Kerstmenu is verworden tot Paasmenu en andersom, zodat je goed op de kalender moet kijken wat je eet. En je ook goed moet kijken wanneer je de kaarsjes of de boom moet aansteken.

De vastloper van het schip verklaart ook dat de poepzakjes hier voorlopig op zijn. Alle honden naar de zijarm van het Suezkanaal. Over een paar eeuwen zullen de archeologen zich vergapen aan de gigantische poeppiramide die daar is gevormd en zullen onze nazaten in de rij staan om de gemummificeerde hondeneigenaren te bezichtigen. Of zijn onze nazaten dan gevlucht om aan de aardse smurrie te kunnen ontsnappen en kamperen zij op de gravelbaan van Mars? Maar zelfs in de ruimte ontkom je niet aan viervoeters. De hond Laika, die in een ruimtecapsule werd gepropt, cirkelde als eerste wezen rond de aarde. Een hondenbaan met slechte afloop.

Voorlopig is Mars enkel spel en wordt er nog getennist en verpoosd op Roland Garos. Wat er ook gebeurt, Mark Rutte blijft ook na de Marsvlucht aards regeren, alleen over zichzelf, omdat er geen positie elders voor hem was.

Over hondenbaan gesproken. Een Nederlandse voetbaltrainer nam zijn hond mee naar een Duits voetbalveld. Prima faciliteiten; mooi gras en een stevig hek tegen weglopen. De club werd aldus wel opgezadeld met de vraag wie er strak op de bank zit. Is het de hond, zoals die van Joe Biden, dan moet de midvoor die naast schiet voor zijn kuiten vrezen. Bovendien kwam de vraag op welk telefoonboek moet worden aangeschaft om uitglijders te voorkomen.

Hans Heerze