Bericht uit het rampgebied

Ja, ik woon ook in het rampgebied. En, nee, geen zorgen, ik maak het goed. Evenals mijn vrouw en hond. Toen wij donderdagavond thuiskwamen na een aangenaam dagje uit, werden we door een opmerkzame buurman, middels de buurt-app, geattendeerd op het onheil dat ons (en naar later bleek nog zo’n 26.000 andere huishoudens) had getroffen. ‘Voor diegenen die niet zo vaak de mail bekijken. Pas op voor het drinkwater,’ zo luidde de alarmerende boodschap van de buurman op de buurt-app. Hij had er voor de zekerheid de mail van het waterleidingbedrijf bij gevoegd. Toch maar even de eigen mailbox geopend, waar die avond om 20.42 u. de mail van het waterleidingbedrijf met de waarschuwing was binnen gelopen. Op geruststellende toon werd ons geadviseerd het kraanwater drie minuten te koken voor consumptie. Dit vanwege een in het drinkwater aangetroffen ‘lichte verontreiniging met E-coli en enterococcen’. Het ging hier, althans volgens het waterleidingbedrijf, om bacteriën die overal in het milieu voorkomen, die evenwel niet in het drinkwater behoren te zitten. Ik vond dit een alleszins adequate reactie van het waterleidingbedrijf. Temeer omdat ook nog uitvoerig werd ingegaan op de vraag wat er mogelijk zou kunnen gebeuren als we het drinkwater niet zouden koken. ‘Er is een zeer kleine kans dat u last krijgt van uw maag of darmen.’ En passant kreeg in de mail onze oplettende buurman een pluim. ‘Heeft u het vermoeden dat uw buren dit nieuws nog niet ontvangen hebben? Informeer hen vanuit noaberschap.’ Na nog wat water gekookt te hebben, voor het tandenpoetsen en zo, zocht ik in het geheel niet verontrust de echtelijke sponde op.

De volgende ochtend, bij het lezen van de digitale regionale courant, bleek dat het kookadvies van het waterleidingbedrijf een grotere impact te hebben gehad dan ik in mijn onschuld had gedacht. Zo hadden mensen na het lezen van de waarschuwingsmail rond kwart voor negen ’s avonds op de valreep nog massaal flessenwater hadden gehamsterd in de supermarkt. En de burgemeester was boos omdat hij als eerste burger niet eerder (lees: als eerste) was geïnformeerd door het waterleidingbedrijf. Hij had de waarschuwing – net als de andere burgers van zijn gemeente – via de mail moeten lezen. In zijn boosheid liet de burgemeester in de courant optekenen dat het waterleidingsbedrijf ‘geen flauw benul heeft van de impact van z’n nieuws’. Immers, ‘er ontstond onrust, terwijl er geen informatie was.’ Hoezo, geen informatie?! Op het moment dat ik de verongelijkte teksten van de burgemeester in courant las, was ik als in het geheel niet verontruste burger overstelpt met alle ter zake doende informatie van het waterleidingsbedrijf. Eerst middels de mail, de dag erna met een brief en intussen kan ik (mocht ik daar behoefte aan hebben) via een speciale website, bijna van uur tot uur, volgen wat er aan gedaan wordt om de verontreiniging van het drinkwater te verhelpen.

Daar heeft de burgemeester niet zoveel aan toe te voegen. In een korte boodschap aan alle inwoners op de gemeentelijke website verwijst hij naar de brief van het waterleidingbedrijf voor het kookadvies en nadere informatie. Tot slot roept hij de burgers op naar elkaar om te kijken, ‘bijvoorbeeld door een pannetje water te koken voor de buren’. Moet ik dit nou nog op de buurt-app zetten?

Ben Siemerink