Met stip in Europese Vaccinatie Top Tien

Wij staan in de Europese Coronavaccinatie Top Tien! Tweeëndertig landen zijn in een heftige strijd gewikkeld - elleboog aan elleboog - en we laten er maar liefst tweeëntwintig achter ons. De supermarkten zullen uitzinnig een kledinglijn en plakplaatjes lanceren, zodat we de plek op de ranglijst daarmee openlijk en gepast kunnen vieren. Er moeten wel bitterballen bij, want we hebben niet erg voortvarend gehandeld om die plaats te bereiken. Kennelijk zijn we met stip binnengekomen, want over een hitnotering hadden we voorheen niets gehoord. Zo zit dat met de communicatie. Eerst werd bericht dat alles tegen zat. Het hele land in een dip. We zouden maanden opgesloten moeten zitten in onze huizen. Bergen wc-papier en pasta’s moesten er voor zorgen, dat we er và³à³r de vaccinatie niet vies tussenuit zouden knijpen. De begrafenisondernemer is geen vuilnisman. De vrees, dat we zouden moeten zelfcomposteren, moest stevig worden weggepoetst.

Vervolgens werd kond gedaan van allerlei andere problemen; van te weinig ampullen tot te weinig spuiters. Daar moesten we wel even van slikken. Een doembeeld vergelijkbaar met: slechts drie voetballers in het veld en de bal is ook nog weg. Niet alleen de ic’s, maar tot overmaat van ramp ook de GGZ’s overbelast. Iedereen hoteldebotel zonder uitzicht op verlossing. De ene na de andere deskundige viel over weer een andere deskundige in de talkshows om zijn/haar grootste gelijk aan de grootste klok hangen. Als je het als deskundige op het ene gebied met een andere deskundige op een ander gebied eens bent, had je geen deskundige op het ene gebied hoeven te worden. Had je veel tijd en moeite gescheeld. Je had dan kakelvers thuis kunnen blijven, terwijl wij hadden kunnen gaan Netflixen.

Kwetsbare ouderen zouden om aan de vaccinatiebeurt te komen de fitte huisartsen eruit moeten sprinten. Toen het erop aankwam, bleek dat het oude tachtig niet het huidige veertig is. Maar goed ook, want wie had hen dan na de sprintzege moeten vaccineren? Een theoretische vraag, want we kennen het lot van hardlopers. Daar helpt geen beademen meer aan.

Ondanks het feestgedruis zijn er nog volop ambities om op de Europese ranglijst te stijgen. We zetten met het leger zwaar geschut in. Duitsland geeft ons haar vaccins (wel goed opletten of er een politiek verslaggever tussen zit?). De Bondsrepubliek hebben we dus al in de zak. Nog even een paar tegensputterende voetballers prikken en we kloppen Malta op de streep. Malta dat nu nog bovenaan staat, omdat de daar woonachtige Russische miljonairs zich met sput hebben laten inspuiten. Haastige sput is zelden goed. Een morbide eind aan de schimmige Maltese paspoortpraktijken.

Eind goed, al goed; wij mogen volgend jaar het Eurovisie Vaccinatiefestival organiseren.

Hans Heerze