Verrassende inzichten door Droge Januari

Heb ik weer. Net zo’n beetje de eerste helft van Droge Januari er op zitten, gaan de kroegen weer open! Illegaal weliswaar en lang niet overal, maar toch, open. Bovendien, alles wat niet mag is extra aanlokkelijk. Zeker als ‘t al een tijdje niet heeft gemogen.

Maar hadden ze nou niet even twee weekjes kunnen wachten, die kroegbazen? Tot Droge Januari voorbij is? Tuurlijk, ze hebben ’t ook niet gemakkelijk in de horeca. Maar als je ’t al bijna twee jaar hebt volgehouden om de tent grotendeels dicht te hebben, dan kunnen die twee weekjes er toch ook nog wel bij?! Zoals de oude Mark en de nieuwe Hugo trouwens ook met klem hebben gevraagd. Nee, het is allemaal niet eerlijk, maar alles kan nou eenmaal niet tegelijk open, we moeten keuzes maken, dus, even volhouden nog en binnenkort mogen jullie hoogstwaarschijnlijk ook weer, tenminste als de besmettingen niet zo hoog oplopen dat gans het raderwerk stil komt te staan en zich geen onvoorziene omstandigheden voordoen, met een nieuwe variant of zo, want dan moet het hele land weer op slot, dus jullie zelf ook….

En denk ook een beetje aan ons, zou ik daar aan toe willen voegen namens al diegenen die zich manmoedig door Droge Januari worstelen. Ik wil niet zielig doen, maar wij hebben ’t ook niet makkelijk. Weten die kroegbazen wel hoe het voelt als je met een kopje slappe thee thuis op de bank naar het Journaal zit te kijken en dan mensen ziet die van heinde en ver naar het zuiden zijn getogen om op een Valkenburgs terras grijnzend in een fikse vaas blond schuimend bier te happen. Nee, dat helpt niet om nog een paar weken van droogte door te komen, dat kan ik ze wel vertellen. Waaraan hebben wij, de doorgaans trouwe klanten van de natte sector, dit verdiend?!

En hadden we niet met elkaar afgesproken, dat we Het Virus er alleen onder krijgen als we het samen doen?! Nou dan?! Het zal toch niet zover komen dat wij van de tijdelijke Alcohol Vrijstaat met fakkels de straat op moeten om de kroegbazen te bewegen hun tent nog even dicht houden. Uit solidariteit met al diegenen, die de natte sector altijd door dik en dun hebben gesteund, alleen nu even een maandje niet.

Wat zegt u, moeilijk uit te leggen, nu de straat op gaan om te pleiten voor het dichthouden van de horeca? En dan over een paar weken doodleuk precies het tegenovergestelde beweren? Ach, ik heb boven ons gestelden zich de afgelopen twee jaar wel in gekkere bochten horen wringen, om onnavolgbare maatregelen te rechtvaardigen.

En – van de andere kant – ook geleerd dat de mate waarin die maatregelen je raken veel, zo niet alles, te maken heeft met de bubbel waarin je je bevindt. Waar een maandje droog staan al niet goed voor is.

Ben Siemerink