Hans Heerze, Advocaat
Elfplanetentocht in spruitjespak
We lanceren satellieten om het verleden te leren kennen. Terwijl ze vooruitgaan, gaan ze achteruit. Terug naar het moment waarop het heelal is ontstaan. Terug ook naar het moment waarop de satelliet werd gebouwd. Je stapt dan uit de satelliet. Terugvliegen biedt ons een geweldige kans om van onze fouten af te komen. Je koopt een kaartje bij een ruimtevaartmiljardair, floept de lucht in, wist je fouten en je wordt op de aarde onbevlekt ontvangen.
De vele vuurwerkadepten zullen doorvliegen naar de oerknal, die je immers niet zo gemakkelijk in Duitsland of België kan inslaan. Mogelijk is de oerknal de knal van de cobra die de Schepper heeft laten ontploffen. De cobra zou dan de eerste vorm van leven zijn geweest. Een taaie vorm van leven, want de slang kon ondanks de ontploffing nog als de Frans Timmermans onder de reptielen in tongen spreken. Dat kunnen de oergeknalde sterren en planeten de slang niet nazeggen.
Voordat je terugvliegt laat je in je testament alles aan de eerste mens na als Adamsappeltje voor zijn dorst. Je moet niet nalaten de overheid mee te delen, dat je er voor eeuwig tussenuit knijpt. Die kan dan nog tijdig een nieuwe belasting verzinnen, nu jouw rioolbelasting wegvalt. Je worstelt je de capsule van de satelliet in. Die blijkt barstensvol mondkapjes te zitten. Ah, daar zijn de kapjes van Sywert. Er is daardoor alleen nog een staplaats. Gelukkig is staan gezond. Hoewel je stapel wordt van de mondkapjes, moet je ze wel het hoofd bieden om je zelf en alle andere hemelbestormers niet te besmetten. Dat zou zo maar kunnen gebeuren, als je ongekapt zou rondproesten.
Een parlementaire enquête zal nog moeten uitwijzen of er wel een kapgebod had moeten bestaan. Had dat gebod wel ten koste mogen gaan van tandpasta, een schone onderbroek en wat hebbedingen? De enquête zal uitwijzen, dat de kapjes niet pluis waren en dat iedereen behalve de volksvertegenwoordigers daaraan schuld heeft. De satellietbouwer. Zonder satelliet zouden we geen schoon ondergoed nodig hebben gehad. Corona. Zonder corona zouden we in de schouwburg hebben gezeten. De passagier. Zonder passagier geen ruimtereis. De vleermuis. Zonder vleermuis hadden we vega gegeten. De mondkapjesinkoper zou buiten schot blijven, omdat het om windhandel ging.
Windhandel is schoon en helemaal van deze tijd. Het kabinet waait graag mee. We hebben van de Egyptenaren gezien, dat ze de eeuwigheid in zijn gegaan met diverse reisbenodigdheden. Geen mondkapje te bekennen en daar vloeken de farao’s nog steeds over. Gelukkig was er in de capsule nog een gaatje voor de onmisbare handschoenen, want het is nogal koud op de planeten waar we langs schieten. Ideaal voor onze marathonschaatsers, die nu een Elfplanetentocht kunnen schaatsen. Toen we nog niet wilden weten, dat het klimaat verwarmde, was een marathonschaatser in zijn spruitjespak druk met deze wintergroente.
Inmiddels zijn we tropisch opgeschoven naar een darter die aubergines kweekt. Bijzonder van het pijltjesgooien is, dat de gooiers met korte mouwen gooien en plaatjes tonen onder hun huid. Gaat hun sponsor of hun geliefde weg, dan moeten zij met hun andere arm gaan gooien. Ze kunnen het dan schudden. En dan zeggen dat het aan hun pijltjes ligt. De marathonschaatser hoeft in een dergelijk geval alleen maar zijn nieuwe zuurkoolpak aan te trekken. Gezond en lekker lang houdbaar. Erg handig ook, omdat er niet veel consumabels groeit op Pluto en consorten.
De stamppot heeft ons door barre tijden geloodst. Het beleg van Leiden hebben we doorstaan op hutspot. Uit eigen tuin. Zouden de Spanjaarden ons nu klem zetten, dan zouden we moeten internetten om een maaltijdbox. En laat nou de zzp-flitsbezorger net een vrije week hebben. We zouden de Spanjaarden met lege maag in de pan moeten hakken. Heel Holland bakt, als dat gelukt is. Protesten van de veganisten. Protesten van de kannibalen wegens broodroof. Protesten van het RIVM tegen de pandemie. Maar als we de Spanjaarden dan zouden hebben verslagen, zouden we ons met cava en zeebanket belonen. Als de Leidenaren in de satelliet stappen, kunnen zij hun geschiedenis herschrijven. Met culinaire aanpassing van de geschiedenisboeken. Jonnie Boer moet mee in de satelliet.
Hans Heerze
De vele vuurwerkadepten zullen doorvliegen naar de oerknal, die je immers niet zo gemakkelijk in Duitsland of België kan inslaan. Mogelijk is de oerknal de knal van de cobra die de Schepper heeft laten ontploffen. De cobra zou dan de eerste vorm van leven zijn geweest. Een taaie vorm van leven, want de slang kon ondanks de ontploffing nog als de Frans Timmermans onder de reptielen in tongen spreken. Dat kunnen de oergeknalde sterren en planeten de slang niet nazeggen.
Voordat je terugvliegt laat je in je testament alles aan de eerste mens na als Adamsappeltje voor zijn dorst. Je moet niet nalaten de overheid mee te delen, dat je er voor eeuwig tussenuit knijpt. Die kan dan nog tijdig een nieuwe belasting verzinnen, nu jouw rioolbelasting wegvalt. Je worstelt je de capsule van de satelliet in. Die blijkt barstensvol mondkapjes te zitten. Ah, daar zijn de kapjes van Sywert. Er is daardoor alleen nog een staplaats. Gelukkig is staan gezond. Hoewel je stapel wordt van de mondkapjes, moet je ze wel het hoofd bieden om je zelf en alle andere hemelbestormers niet te besmetten. Dat zou zo maar kunnen gebeuren, als je ongekapt zou rondproesten.
Een parlementaire enquête zal nog moeten uitwijzen of er wel een kapgebod had moeten bestaan. Had dat gebod wel ten koste mogen gaan van tandpasta, een schone onderbroek en wat hebbedingen? De enquête zal uitwijzen, dat de kapjes niet pluis waren en dat iedereen behalve de volksvertegenwoordigers daaraan schuld heeft. De satellietbouwer. Zonder satelliet zouden we geen schoon ondergoed nodig hebben gehad. Corona. Zonder corona zouden we in de schouwburg hebben gezeten. De passagier. Zonder passagier geen ruimtereis. De vleermuis. Zonder vleermuis hadden we vega gegeten. De mondkapjesinkoper zou buiten schot blijven, omdat het om windhandel ging.
Windhandel is schoon en helemaal van deze tijd. Het kabinet waait graag mee. We hebben van de Egyptenaren gezien, dat ze de eeuwigheid in zijn gegaan met diverse reisbenodigdheden. Geen mondkapje te bekennen en daar vloeken de farao’s nog steeds over. Gelukkig was er in de capsule nog een gaatje voor de onmisbare handschoenen, want het is nogal koud op de planeten waar we langs schieten. Ideaal voor onze marathonschaatsers, die nu een Elfplanetentocht kunnen schaatsen. Toen we nog niet wilden weten, dat het klimaat verwarmde, was een marathonschaatser in zijn spruitjespak druk met deze wintergroente.
Inmiddels zijn we tropisch opgeschoven naar een darter die aubergines kweekt. Bijzonder van het pijltjesgooien is, dat de gooiers met korte mouwen gooien en plaatjes tonen onder hun huid. Gaat hun sponsor of hun geliefde weg, dan moeten zij met hun andere arm gaan gooien. Ze kunnen het dan schudden. En dan zeggen dat het aan hun pijltjes ligt. De marathonschaatser hoeft in een dergelijk geval alleen maar zijn nieuwe zuurkoolpak aan te trekken. Gezond en lekker lang houdbaar. Erg handig ook, omdat er niet veel consumabels groeit op Pluto en consorten.
De stamppot heeft ons door barre tijden geloodst. Het beleg van Leiden hebben we doorstaan op hutspot. Uit eigen tuin. Zouden de Spanjaarden ons nu klem zetten, dan zouden we moeten internetten om een maaltijdbox. En laat nou de zzp-flitsbezorger net een vrije week hebben. We zouden de Spanjaarden met lege maag in de pan moeten hakken. Heel Holland bakt, als dat gelukt is. Protesten van de veganisten. Protesten van de kannibalen wegens broodroof. Protesten van het RIVM tegen de pandemie. Maar als we de Spanjaarden dan zouden hebben verslagen, zouden we ons met cava en zeebanket belonen. Als de Leidenaren in de satelliet stappen, kunnen zij hun geschiedenis herschrijven. Met culinaire aanpassing van de geschiedenisboeken. Jonnie Boer moet mee in de satelliet.
Hans Heerze
